Czym jest martwe życie?

Martwa natura (z francuskiej natury morte) to gatunek sztuki przedstawiający przedmioty nieożywione w specjalnie stworzonej kompozycji.

Zastanów się trochę więcej szczegółów, co to jest martwe życie, jakie rodzaje można podzielić.

Holenderskie martwe natury z XVII wieku

W Holandii martwa natura w tamtych czasach w większości odcisnęła wymierne, jakby zamrożone życie.

W tym czasie w Holandii, wciąż życie jako gatunekOpracowany dość intensywnie, co przyczyniło się do różnych czynników. W tym czasie poziom rozwoju naukowego w matematyce, fizyce, naukach przyrodniczych i naukach społecznych był wysoki. Marynarze sprowadzili z zagranicy wiele nowych przedmiotów, pojawiły się nowe technologie do produkcji różnych rzeczy, wiele pięknych pięknych towarów zostało umieszczonych w oknach.

W tym momencie można wyróżnić dwa rodzaje popularnych martwych natur - kwiatowy i naukowy.

Martwa kwiat

Od lat 40-tych. XVII-wieczne martwe życie zaczęło się rozwijać jako niezależny gatunek. Popularność tego jest łatwa do wytłumaczenia: w tamtym czasie uważano za tradycyjne posiadanie wspaniałych ogrodów, aktywnie uprawiających kwiaty.

Przedstawiciele: Ambrosius Bosshart the Elder, Baltasar van der Ast, Jan David de Hem.

Naukowiec martwa natura

Jest uważany za intelektualny typ martwej natury. Aby zrozumieć takie martwe życie, człowiek musi zrozumieć Biblię i symbole religijne. Często ten gatunek wykorzystuje iluzje, aby stworzyć oszustwo. Największą popularność zdobyli w połowie XVII wieku w Holandii i poza jej granicami.

Wśród popularnych artystów są: Jacob de Heyn Junior, Floris van Dyck, Hans van Essen, Amboriusy Bosschaert Starszego i Młodszego, Clara Peters, David Bailey, Maria van Oosterwijk, Cornelis wiatr, Abraham Mignon, Willem van Aelst, Jan van Huysum.

Martwa natura w Rosji XVIII-XX wieku.

Jako gatunek na początku utworzyło się w Rosji życieXVIII wiek. Aż do XIX wieku uważany był za najniższy gatunek, rozumiano go jedynie jako prostą kompozycję, na przykład inscenizację z owoców i kwiatów. Pierwotnie w martwych portretach morza i ziemi przedstawiano różne rzeczy.

W XX wieku ten gatunek wspiął się o krok wyżej,ten czas jego rozkwitu w Rosji. Rozpoczęto poszukiwanie nowych kolorów, form, kompozycji. Przez dosłownie 15 lat życie zamieniło się od impresjonizmu do sztuki abstrakcyjnej.

W latach 30 -40-tych. W XX wieku rozwój gatunku został nieco zawieszony, ale w latach 50. nastąpił nowy przypływ, a martwa natura wzmacnia jego pozycję wśród innych gatunków obrazowych.

Rosyjscy artyści, którzy pracowali w tym czasie: Peter Konchalovskiy Victor Teterin Sergei Zacharow Nicholas Pozdneev, Ilia Meshkov Konstantin Korovin Sergey Osipow Maya pedał Eugene Antipov Jaroslav Krestovskiy, Kapitolina Rumjantseva i t. D.

Martwa natura z XX-XXI wieku.

Martwa natura w tej erze jest szerokim polem do eksperymentów. Gatunek ten rozwija się w różnych dziedzinach:

• Kubizm - Pablo Picasso, Georges Braque, Fauves and Expressionists;
• Cubo-futuryzm - Władimir Tatlin, Kazimierz Malewicz;
• malarstwo metafizyczne - Aleksander Kanoldt, Giorgio Morandi, René Magritte, Salvador Dali;
• pop art - Andy Warhol, Wine Thibaut, James Rosenquist, Roy Lichtenstein, Klas Oldenburg;
• fotorealizm - Audrey Flack, Don Eddie, Robert Cottingham;
• neopop - Jeff Koons, Patrick Caulfield, Takeshi Murakami, Damien Hirst.

Teraz, wiedząc, co jest martwym życiem, jeśli chcesz, możesz ćwiczyć w tym gatunku. Potrzebujesz artykułu Jak narysować martwą naturę, a także przydatnych materiałów, które znajdziesz w dziale Martwa natura.