Pisaliśmy już o podstawach twórczości poetyckiejJak napisać werset. A jak nazwać już napisany wiersz? Dla niektórych poetów nazwa ich dzieł nie ma znaczenia. Inni z pewnością chcą to poprowadzić, dlatego zastanawiają się, jak nazwać ten werset, aby był oryginalny i jednocześnie odzwierciedlał znaczenie tego, co zostało napisane.

Pomyślmy wspólnie, od czego zacząć, wymyślanie nazwy wiersza.

  • Zwroty wersety można nazwać jednym słowem,wskazując swój stosunek do tego, któremu poświęcony jest wiersz. Krótko i wyraźnie: "Mamo", "Umiłowany", "Panna młoda", "Kochanie", "Przyjaciel" "Dziewczyna", "Obcy" i tak dalej. Możesz nazwać wiersz po imieniu jego protagonisty. A jeśli nie chcesz ujawniać nazwy, weź przykład z klasyków i podaj imię na inicjałach imienia: "A. P *** "(Aleksander Puszkin).
  • Nazwa wierszy filozoficznych zwykle odzwierciedla stan autora w momencie pisania tego wersetu lub ogólny nastrój samego stworzenia: "Refleksje", "O głównym", "Niepokojący", "O miłości", "Szczęście".
  • Pejzaż poezji lirycznej wymaga specjalnego podejścia w tytule. Najważniejsze, aby wybrać interesujący i dźwięczny epitet. Na przykład nie tylko "Poranek", ale "Mglisty poranek" lub "Czuły Poranek", "Słoneczny poranek".
  • Patriotyczne wiersze często mają krótkie, pojemne nazwy: "Bohater", "Ojczyzna", "Moje miasto", "Mój kraj".
  • Trudno podać nazwę wiersza, nazwijmy go tylko pierwszymi liniami pierwszego czterowierszowego. Nawiasem mówiąc, bezimienne wiersze klasyków znane są dokładnie w tej wersji.
  • Jeśli absolutnie nic nie przychodzi ci do głowy, oznacz tytuł swojego dzieła jako "Bez tytułu" lub "Bezimienny".

A co najważniejsze - porzuć patos. Pamiętaj, że zwięzłość jest siostrą talentu.

Komentarze 0